Daha da yükseliyordu neyin sesi, bulutları deliyordu. Anlayamadı kimse bu iç çekişlerin nefes olup neyin dört bir yeri sarışını. Ağlıyordu ney, çünkü günlerden kan, aylardan kerbelaydı...
Yine yan kufe yine yan. Hiç pişman oldumu yezidi bilinmez. Sen iki cihan serverinin nuruna kıydın bu acı dinmez...
DENİZ MEVSİM
yazınızın içeriği çok güzel elinize, emeğinize vede yureyinize :)