Merhaba bahçemdeki gül olan okuyucularım…

Bu haftaki yazımda Mutluluktan bahsedeceğim.
Mutluluk kelimesi üç hece…
Kolay bir bilmece gibi değil mi?

Bence mutluluk anlatılmaz yaşamak gerek.
Mutluluk aslında insanın ruhunda uçuşan bir kelebektir…
Ruhumuzda barınan kozasının içinde olan bir tırtıl halindedir, içimizde büyür, beslenir, yetişir sonra der ki tamam artık yaşama vakti geldi yaşamalıyım der ve mutluluk kelebeği uçuverir siz onu  kovalasanız da yakalayamazsınız, arasanız da bulamazsınız.

Kim bilir belki hiç beklemediğiniz bir zamanda omzunuza konuverir ve etrafınızı tüm güzelliğiyle boğar hemde zerafetin adıdır…

Mutluluk aslında kendimizi mutlu edecek şeyler neler, onları keşfetmek ve onlarla ilgilenmektir.
Mutluluğu beklememeliyiz, ufak ufak bizi mutlu edecek şeyleri bulmamız bile mutluluktur.

Mesela çikolata yemek,kitap okumak, gece gökyüzündeki yıldızları izlemek, güneşin doğuşunu aheste aheste seyretmek,denizdeki dalganın sesini duymak, bir kuşun cıvıltısı, ekmekle zeytinyağlı salçaya banmak ve dostla keyifli vakit geçirmektir mutluluk.

Budizm’in ‘Bütün mutsuz olanlar, yalnız kendi mutlulukları peşinde koşanlardır.
Bütün mutlu olanlar ise başkalarının mutlu olması için çalışanlardır’’ bu anlayışta alenen ortadadır.
Sizce de doğru değil mi?

Bence başkalarına faydalı olduğumuzu hissettiğimizde içimizdeki tarifsiz huzurun adıda mutluluktur.
Sizleri bilmiyorum ama bana göre asıl olan sevgi sanatı, insanları mutlu edip onların mutluluğuyla mutlu olabilmektir.

Mutluluk insanın bakış açısına göre değişebilir bazen…
Bazısına göre gülümseme, bazısına göre sağlık, bazısına göre başarı, bazısına göre zenginlik ve gurbetin en derininden yaşayan bana göre de memleketimde sevdiklerimle ve ailemle bir arada olmaktır…

Ben çevremde gözlemlediğim kadarıyla kimimiz mutluluğumuzu farkettik, kimimiz ise farkında değil, arayış içinde.
Mutlu olmamanız için bir neden yok.

Mutlu olmayı istediğiniz zaman ilk adımı atmış olursunuz. Önemli olan, içinde bulunduğunuz şartlarda mutlu olmayı öğrenmektir.

Biraz geçmişe yolculuk yapıp düşünelim ve aklınıza güzel, unutamadığınız anılarınızı getirin.
Tebessüm ediyorsunuz değil mi?

Düşünürken bile yüzünüzde gülümseme beliren anılarınızı ve yüzünüzdeki bu gülümsemeyi hiç kaybetmeyin…
Bu da mutluluktur bence. Mutluluğu özünüzde hissedin ve sindirin.
Hem kelebek ayları değil, anları sever ve yeterince de vakti vardır.

İçinde bulunduğunuz anın tadını çıkarın.
Anı oluşturarak o mutlu anı yaşayın.
Yarınlar için yaşayarak ömrü geçirmemek lazım.
Bugünü güzel yaşamazsanız, o mutlu yarınlar hiç gelmez.
Hep yarınları bekleyerek geçer bu güzel günleriniz.

Her sabah uyandığınızda derince bir nefes alın ve "bu sabah da yatağımdan kalktım ve bugünü yaşama şansı verildi’’ diye düşünün…
Gülümseyerek o günün tadını çıkarın.

Atın içinizden kasveti, olumsuz ne varsa, çıkarın içinizden.
Var olmuş mutluluğu aramayın, ruhunuzda hissedin. Bu sizin için daha kolay olacaktır.

Unutmayalım sadece bir hayatımız var ve tekrarı olmayacak.
Şu anda bu yazıyı okuyabilecek durumdaysanız ve okuyorsanız, gülümseyin o zaman çünkü mutlu olmamanız için hiç bir neden yok...

Mutluluğu kalbinize hapsedin, kilit vurun, kaybetmeyin…
Kozanızda bir çok kelebeğin yetişmesi dileğiyle…Mutlu anlar dileklerimle..

TUBA SÖNMEZ